Δημήτριος Λυράκος
- Τμήμα Κλινικής: Επιστημονικός Διευθυντής
- Επιστ/κη Ειδικότητα : Ιδρυτής (1904-2001) Ψυχίατρος (1904-2001)
Γεννήθηκε το 1904 στον Γερολιμένα της Λακωνικής Μάνης έχοντας ρίζες στις ιστορικές οικογένειες των Πετρόμπεη – Μαυρομιχάλη και Μαντούβαλου. Σπούδασε την Ιατρική Επιστήμη στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και μετεκπαιδεύτηκε στο Παρίσι αποκτώντας αρχικά την ειδικότητα του παιδιάτρου. Το 1936 παντρεύτηκε την Ερρικέτη Λυράκου το γένος Δρακουλάκου, αποκτώντας τρία παιδιά: τον Αντώνιο Λυράκο, την Αννίκα Λυράκου και τον Γεώργιο Λυράκο.
Από το 1940 έως το 1944 εργάστηκε ως ιατρός (παθολόγος και παιδίατρος) στην Μάνη και βοήθησε στην Αντίσταση κατά των κατακτητών. Εν συνεχεία με άλλους 20 συναγωνιστές Μανιάτες απέδρασε στα παράλια της Λιβύης και ενώθηκαν με τα συμμαχικά στρατεύματα στον αγώνα κατά των Γερμανών. Το 1945 του απονεμήθηκε από τον στρατηγό Alexander αριστείο ανδρείας.
Το 1946 επέστρεψε στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στον Πειραιά, όπου πλέον απέκτησε και την ειδικότητα του ψυχιάτρου – νευρολόγου. Δημιούργησε και κατείχε τη θέση του Διευθυντή στο ψυχιατρικό τμήμα του Γενικού Κρατικού Νοσοκομείου Νίκαιας έως το 1965. Από το 1955 και μετά υπήρξε συνιδρυτής σε 3 ψυχιατρικές κλινικές. Το 1973 μαζί με την σύζυγό του και τα τρία παιδιά του ίδρυσε την ομώνυμη κλινική στις παρυφές του Πεντελικού Όρους. Ήταν ένας εκ των ιδρυτών της Ένωσης Νευροψυχιατρικών Κλινικών Αθηνών και Περιχώρων και είχε πλούσιο συγγραφικό έργο σε ιατρικά και ψυχιατρικά περιοδικά.
Απεβίωσε το 2001, έχοντας διανύσει μία ζωή γεμάτη δημιουργία, αγώνα για το καλό και σύνεση. Από το 2006 και έως σήμερα Πρόεδρος της Κλινικής είναι η θυγατέρα του Κα Αννίκα Λυράκου, όπου έχει δεσμευτεί στην συνέχιση του έργου του με γνώμονα τον άνθρωπο και τις ιδιαίτερες ανάγκες των ψυχικά πασχόντων.
Από το 1940 έως το 1944 εργάστηκε ως ιατρός (παθολόγος και παιδίατρος) στην Μάνη και βοήθησε στην Αντίσταση κατά των κατακτητών. Εν συνεχεία με άλλους 20 συναγωνιστές Μανιάτες απέδρασε στα παράλια της Λιβύης και ενώθηκαν με τα συμμαχικά στρατεύματα στον αγώνα κατά των Γερμανών. Το 1945 του απονεμήθηκε από τον στρατηγό Alexander αριστείο ανδρείας.
Το 1946 επέστρεψε στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στον Πειραιά, όπου πλέον απέκτησε και την ειδικότητα του ψυχιάτρου – νευρολόγου. Δημιούργησε και κατείχε τη θέση του Διευθυντή στο ψυχιατρικό τμήμα του Γενικού Κρατικού Νοσοκομείου Νίκαιας έως το 1965. Από το 1955 και μετά υπήρξε συνιδρυτής σε 3 ψυχιατρικές κλινικές. Το 1973 μαζί με την σύζυγό του και τα τρία παιδιά του ίδρυσε την ομώνυμη κλινική στις παρυφές του Πεντελικού Όρους. Ήταν ένας εκ των ιδρυτών της Ένωσης Νευροψυχιατρικών Κλινικών Αθηνών και Περιχώρων και είχε πλούσιο συγγραφικό έργο σε ιατρικά και ψυχιατρικά περιοδικά.
Απεβίωσε το 2001, έχοντας διανύσει μία ζωή γεμάτη δημιουργία, αγώνα για το καλό και σύνεση. Από το 2006 και έως σήμερα Πρόεδρος της Κλινικής είναι η θυγατέρα του Κα Αννίκα Λυράκου, όπου έχει δεσμευτεί στην συνέχιση του έργου του με γνώμονα τον άνθρωπο και τις ιδιαίτερες ανάγκες των ψυχικά πασχόντων.