Αυτό το ερώτημα έχει την εξής απλή απάντηση: «ο θεραπευόμενος χρειάζεται μία ολιστική αντιμετώπιση». Πολλές φορές, δηλαδή, ο πάσχων δεν χρήζει νοσηλείας, αλλά ρύθμιση και παρακολούθηση σε εξωτερική βάση, τουλάχιστον όταν η πάθηση ή η υποτροπή είναι σε αρχική φάση. Σε αυτές τις περιπτώσεις ισχύει, με άλλα λόγια, η ρήση «το προλαμβάνειν καλύτερο του θεραπεύειν». Άλλες φορές, μετά από μία νοσηλεία χρειάζεται η θεραπεία να συνεχιστεί σε εξωτερική βάση με κύριο στόχο την αποφυγή της υποτροπής και της επανεισαγωγής του σε ψυχιατρική κλινική. Κάποιες φορές, χρειάζεται να αξιολογηθεί ο ενδιαφερόμενος και να καθοριστεί το θεραπευτικό του πλαίσιο. Τις περισσότερες, δε, φορές, μαζί με τον θεραπευόμενο εμπλέκεται στη νόσο και το οικογενειακό ή οικείο του περιβάλλον. Σε αυτές τις περιπτώσεις και η οικογένεια χρειάζεται στήριξη. Οι θεραπευτές (ψυχίατροι και οι ψυχολόγοι) της Κλινικής Λυράκου έχοντας μακροχρόνια κλινική εμπειρία μπορούν να αξιολογήσουν, να προτείνουν και εν τέλει να εξατομικεύσουν την θεραπεία εκάστου ενδιαφερόμενου.